Ιστορικό
του Μουσείου
Η βιομηχανική αρχαιολογία πέρα από το να αναζητά, να συλλέγει, να διατηρεί και να αναδεικνύει υλικά και άϋλα κατάλοιπα, προσπαθεί να τα ζωντανέψει συνδέοντάς τα με τη ζωή και τους ανθρώπους.
Η Ερμούπολη είχε την τύχη να αποτελέσει αντικείμενο συστηματικής μελέτης από μιά ομάδα σημαντικών ιστορικών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 1973 -1983 και μετέπειτα. Σήμερα ο βιομηχανικός ερειπιώνας της Ερμούπολης περιλαμβάνει δεκάδες κτιριακά συγκροτήματα κι΄ ανάμεσά τους τα υποδειγματικά αποκατεστημένα κτίρια του Βιομηχανικού Μουσείου: το Χρωματουργείο Αδελφών Κατσιμαντή, το Σκαγιοποιείο Γεωργίου Αναιρούση και το Βυρσοδεψείο Μενέλαου Κορνηλάκη. Αυτός ο ερειπιώνας της Ερμούπολης ήταν και παραμένει μοναδικός για τα ελληνικά δεδομένα και μαζί με τον συντηρημένο οικιστικό ιστό διαμορφώνουν ένα πολιτισμικό σύνολο – πόλο έλξης που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη της Σύρου.
Η λειτουργία του Κέντρου Τεχνικού Πολιτισμού, το οποίο ιδρύθηκε από τον Δήμο της Ερμούπολης και το Κέντρο Νεοελληνικών Σπουδών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, δίνει τη δυνατότητα για μελέτη και έρευνα της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας στη νησιωτική Ελλάδα.
Μερικοί σταθμοί
στην ιστορία του Μουσείου
Ιδρύεται το Επιστημονικό και Μορφωτικό Ίδρυμα Κυκλάδων (Ε.Μ.Ι.Κ.) από το Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών ( Ε.Ι.Ε.), το Δήμο Ερμούπολης και την Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Κυκλάδων (Τ.Ε.Δ.Κ).
Το Ε.Μ.Ι.Κ. καθιέρωσε τις ετήσιες επιστημονικές συναντήσεις «Σεμινάρια της Ερμούπολης» και προώθησε τη συγκρότηση της συλλογής μηχανημάτων για το Μουσείο.
